Εισαγωγή
Λογική: Είναι οι γνώσεις και οι εμπειρίες από το παρελθόν. Ένα πρόβλημα εμφανίζεται, όταν οι γνώσεις και οι εμπειρίες δεν είναι επαρκείς.
Νοημοσύνη: Είναι η διεργασία του νου από την οποία προκύπτει η νέα -άγνωστη μέχρι εκείνη τη στιγμή- ουσιαστική πληροφορία• αυτή που οδηγεί στην υπέρβαση με προοπτική. Η Νοημοσύνη έχει σχέση με αυτό που αποκαλούμε έμπνευση, διόραση, διαίσθηση.
Η Νοητική εξέλιξη σχετίζεται απόλυτα με τη δυνατότητα αντίληψης της νέας, άγνωστης και ουσιαστικής πληροφορίας. Όταν αναφερόμαστε σε αυτή, τη μέχρι πρότινος άγνωστη πληροφορία, έχει σημασία να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν πρόκειται για μια καθορισμένη πληροφορία που έχει σχέση με το ένα ή το άλλο γεγονός. Είναι μια διαρκής ροή που βρίσκεται σε εξέλιξη, η οποία παράγει πληροφορίες που έχουν σχέση με γεγονότα, με την υπέρβαση προβλημάτων ή με την ανακάλυψη του καινούριου και ουσιαστικού. Αυτή η ροή των πληροφοριών, που θα την εξετάσουμε στη συνέχεια, σχετίζεται με τη Νοητική Διεργασία και τη Νοητική μας Εξέλιξη. Δεν είναι οι γνώσεις και οι εμπειρίες που λύνουν τα προβλήματα ή που διαχειρίζονται αποτελεσματικά τις ευκαιρίες. Το πρόβλημα προκύπτει, επειδή οι γνώσεις και οι εμπειρίες δεν είναι επαρκείς. Αν οι γνώσεις και οι εμπειρίες μας ήταν επαρκείς για τη λύση ενός προβλήματος, τότε αυτό δεν θα υπήρχε. Η νέα άγνωστη και ουσιαστική πληροφορία η οποία μας οδηγεί στη λύση ενός προβλήματος ή στην αποτελεσματική διαχείριση μιας κατάστασης δεν προέρχεται από τις γνώσεις και τις εμπειρίες μας αλλά από μια αντίληψη, από μια στάση ζωής. Η αντίληψη αυτή δεν έχει σχέση με τη μόρφωση ( γνώσεις και εμπειρίες). Είναι κάτι πέρα και έξω από αυτά, είναι μια αυθόρμητη στάση ζωής και αποτελεί τον ουσιαστικότερο παράγοντα της Νοητικής μας εξέλιξης.
Κατανόηση της Νοητικής Διεργασίας σημαίνει αυθόρμητη ικανότητα διάκρισης των ορίων της Λογικής, των περιορισμένων δυνατοτήτων της καθώς και των προϋποθέσεων που κάνουν αντιληπτή τη νέα, άγνωστη και ουσιαστική πληροφορία στη ζωή μας.
Πότε προκύπτει ένα Πρόβλημα
Το πρόβλημα προκύπτει, επειδή οι γνώσεις και οι εμπειρίες δεν είναι επαρκείς• αν οι γνώσεις και οι εμπειρίες μας ήταν επαρκείς προκειμένου να το λύσουμε, τότε δεν θα υπήρχε. Προστρέχουμε σ’ αυτές, αντί να επιχειρούμε να προσδιορίσουμε τη νέα, άγνωστη και ουσιαστική πληροφορία, η οποία μπορεί να συμπληρώνει τις γνώσεις και τις εμπειρίες μας, μπορεί όμως και να τις ακυρώνει. Επομένως, η νέα, άγνωστη και ουσιαστική πληροφορία πρέπει να μας καθοδηγεί και όχι οι γνώσεις και οι εμπειρίες. Όταν αναφερόμαστε σε αυτή τη νέα, άγνωστη και ουσιαστική πληροφορία, έχει σημασία να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν πρόκειται για μια καθορισμένη πληροφορία που έχει σχέση με το ένα ή το άλλο γεγονός. Είναι μια διαρκής ροή που βρίσκεται σε εξέλιξη, η οποία παράγει πληροφορίες που σχετίζονται με γεγονότα, με την υπέρβαση προβλημάτων ή με την ανακάλυψη του καινούριου και ουσιαστικού. Αυτή η ροή των πληροφοριών, που θα την εξετάσουμε στη συνέχεια, σχετίζεται με τη Νοητική Διεργασία και τη Νοητική μας Εξέλιξη.
Η Νέα, Άγνωστη και Ουσιαστική Πληροφορία είναι ο απόλυτος οδηγός
Στη διάρκεια της ζωής του καθενός προκύπτουν νέες, άγνωστες μέχρι πρότινος και ουσιαστικές πληροφορίες χωρίς τη συμμετοχή των αισθήσεων και του συναισθήματος (ασυναίσθητα) και χωρίς τη συμμετοχή των προηγούμενων γνώσεων και εμπειριών (ασυνείδητα, δηλαδή, χωρίς τις γνώσεις και τις εμπειρίες που συνιστούν τη συνείδηση).
Το γεγονός και η σχέση του με τη Νέα, Άγνωστη και Ουσιαστική Πληροφορία
Με τον όρο γεγονός εννοούμε συνήθως μια μεταβολή στην ύλη και στην ενέργεια η οποία γίνεται αντιληπτή με τις αισθήσεις· επίσης, μια συναισθηματική μεταβολή που στη συνέχεια μπορεί να επηρεάσει τις αποφάσεις μας, δηλαδή, να επιδράσει σε γεγονότα αντιληπτά με τις αισθήσεις.
Ελάχιστοι κατανοούν ως γεγονός την έλευση μιας νέας, άγνωστης μέχρι πριν, ουσιαστικής πληροφορίας η οποία δεν είναι αποτέλεσμα συγκέντρωσης γνώσης, πληροφόρησης, μόρφωσης• μιας πληροφορίας που προκύπτει αυθόρμητα και ασυναίσθητα, που είναι σημαντική, που στηρίζει την υπέρβαση προβλημάτων, την αντίληψη καταστάσεων με μια διαρκώς ευρύτερη προοπτική. Αυτά τα γεγονότα είναι τα πλέον ουσιαστικά, όμως, δεν γίνονται αντιληπτά ως γεγονότα. Επιβεβαιώνονται απλώς στην πορεία μέσω άλλων γεγονότων, τα οποία συλλαμβάνονται μέσα από τις αισθήσεις από συσκευές και όργανα που προεκτείνουν τις αισθήσεις καθώς και από το συναίσθημα.
Πώς προκύπτει η Αξιόπιστη, Νέα, Άγνωστη και Ουσιαστική Πληροφορία
Η κατανόηση της ροής της πληροφορίας από τις Αρχές προς τους Κανόνες-Αξίες-Αξιώματα και στη συνέχεια προς τις Ιδιότητες-Χαρακτηριστικά-Δεξιότητες αποτελεί την αιτία προσδιορισμού της αξιόπιστης, νέας, άγνωστης και ουσιαστικής πληροφορίας. Κάθε νέα και ουσιαστική πληροφορία που μέχρι πριν ήταν άγνωστη είναι αξιόπιστη, μόνο όταν αποτελεί μέρος αυτής της ροής της πληροφορίας και όχι όταν ταιριάζει με τις γνώσεις, τις εμπειρίες και τα συναισθήματά μας. Προφανώς η μεταφορά της συγκεκριμένης πληροφορίας στην πράξη επιβεβαιώνει την ορθότητα καθώς και τη σπουδαιότητά της.
Τι είναι οι Αρχές και οι Αξίες
Αρχές είναι η σταθερή και αμετάβλητη στον χρόνο πληροφορία. Είναι πληροφορίες που καθορίζουν τις μεταβολές της ύλης και της ενέργειας μέσα σε αυτό που αντιλαμβανόμαστε ως χώρο και χρόνο. Για παράδειγμα, η ταχύτητα του φωτός είναι μια πληροφορία σταθερή και αμετάβλητη και δεν επηρεάζεται από τον χώρο και τον χρόνο, την ύλη και την ενέργεια. Αντίθετα, αυτή τροποποιεί δεδομένα που αφορούν ό,τι αντιλαμβανόμαστε ως χώρο και χρόνο• επίσης, μεταβάλλει δεδομένα της ύλης και της ενέργειας, τα οποία όμως δεν μπορούν να επιδράσουν στη συγκεκριμένη πληροφορία.
Διαβάστε Περισσότερα
.jpg)
Τι εμποδίζει τη Νέα, Άγνωστη και Ουσιαστική Πληροφορία να εμφανιστεί και να δράσει
Την Ταυτότητά μας, το ΕΓΩ, τον Εαυτό συνθέτουν οι γνώσεις, οι εμπειρίες και τα συναισθήματα. Αυτά ακριβώς είναι που εμποδίζουν την αξιόπιστη, νέα και ουσιαστική πληροφορία να εμφανιστεί και να δράσει. Το παλιό ως γνώσεις και εμπειρίες αποτελεί την ασφάλεια, τη σιγουριά μας. Πίσω από αυτή την κατάσταση είναι κρυμμένα τα συναισθήματα. Το βασικό συναίσθημα του φόβου, που γεννάει στη συνέχεια ένα πλήθος από άλλα συναισθήματα, βρίσκεται καλά κρυμμένο πίσω από τη σιγουριά για τις γνώσεις και τις εμπειρίες μας, πίσω από την προσπάθεια να θέλουμε πάση θυσία να είναι έγκυρες και να βασιζόμαστε σε αυτές. Στην πορεία, μας κατευθύνει να αγνοούμε ή να περιορίζουμε τη δυνατότητα αντίληψης -σε έκταση και δυναμική- των πρακτικών επιδράσεων που μπορούν να προκύψουν από την επιβεβαιωμένη νέα, άγνωστη και ουσιαστική πληροφορία. Παρατηρείται αντίσταση, συνήθως υποσυνείδητη, για την αποδοχή του νέου, αξιόπιστου και ουσιαστικού στη ζωή μας. Ο φόβος που είναι ασυνείδητος, που υπάρχει μηχανικά και αυτόματα παντού στη ζωή μας, είναι η βασική αιτία που εμποδίζει την αντίληψη και, άρα, τη Νοητική εξέλιξη.
Πότε ένα Πρόβλημα δεν πρόκειται να λυθεί ή πότε κάτι καινούριο δεν θα προκύψει ως ανακάλυψη
Καθετί που λόγω επιθυμίας (συναίσθημα) και εμμονής σε γνώσεις και εμπειρίες (Ταυτότητα-ΕΓΩ-Εαυτός) δεν ακολουθεί τον δρόμο από τις Αρχές προς τους Κανόνες-Αξίες-Αξιώματα και στη συνέχεια προς τις Ιδιότητες-Χαρακτηριστικά-Δεξιότητες προκειμένου να γίνει αντιληπτό ως γεγονός ή και να προκαλέσει το γεγονός -κάτι τέτοιο συμβαίνει, κυρίως, επειδή η επιθυμία το κάνει κυρίαρχο στο νου μας και πάση θυσία απαιτητό- δημιουργεί μια ενεργειακή συσσώρευση. Αυτό ακριβώς προκαλεί μια αστάθεια καταλήγοντας στην κατάρρευση του γεγονότος ή μιας αλληλουχίας, εφόσον σπάσει η αλυσίδα των γεγονότων. Η επιθυμία είναι αποτέλεσμα συνήθειας μιας προηγούμενης κατάστασης που δημιουργεί σιγουριά και ευχαρίστηση (συναισθήματα). Σε πολλές περιπτώσεις πίσω από πολλές ερμηνείες που μας φαίνονται απολύτως λογικές βρίσκεται προσεκτικά κρυμμένη η επιθυμία της ευχαρίστησης και της ασφάλειας. Τελικά τόσο η ευχαρίστηση όσο και η ασφάλεια είναι συναισθήματα που προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τον φόβο για το επικίνδυνο, το δυσάρεστο, το μη επιθυμητό από το παρελθόν το οποίο έχει αποτυπωθεί στη μνήμη ως δυσάρεστη και επικίνδυνη γνώση και εμπειρία.
Τι φέρνει μια ριζική μεταβολή στη Νοητική μας εξέλιξη
Η Νοητική μεταβολή λαμβάνει χώρα, είτε ασχοληθούμε με αυτή είτε όχι. Συμβαίνει, όπως η αναπνοή, η όσφρηση, όπως όλες οι βιολογικές μας λειτουργίες.
Αν δεν ασχοληθούμε με τη σημασία της Νοητικής Διεργασίας, δεν κατανοούμε πότε και πώς αυτή η μεταβολή κατευθύνεται προς τη Νοητική συγκρότηση, ούτε πότε και γιατί εκτρέπεται προς τη Νοητική αταξία, τη σύγχυση, τον πολλαπλασιασμό των λαθών και των προβλημάτων• δεν καταλαβαίνουμε πώς προκύπτει η νέα, άγνωστη και ουσιαστική πληροφορία στη ζωή μας, αυτή που στηρίζει την υπέρβαση• ούτε τι την εμποδίζει να γίνει αντιληπτή.
Γιατί δεν ασχολούμαστε με τη Νοητική μας Εξέλιξη
Δεν αναγνωρίζουμε το τεράστιο όφελος στην καθημερινότητα από την Παρατήρηση της Νοητικής Διεργασίας. Ασχολούμαστε ασυναίσθητα και συνειδητά με διεργασίες που μας συντηρούν βιολογικά, επιχειρώντας παράλληλα να κατανοήσουμε και να προκαλέσουμε ένα πλήθος από ανούσια, άχρηστα ή χαμηλής αξίας γεγονότα που είναι προσανατολισμένα κυρίως προς το ΕΓΩ-Εαυτό-Ταυτότητα. Εκτός από το ατομικό ΕΓΩ-Ταυτότητα που συνήθως προέχει, γίνεται εμφανής σε ορισμένες περιπτώσεις και μια αντίληψη της πραγματικότητας μέσα από ένα συλλογικό ΕΓΩ-Ταυτότητα (οικογένειας, φίλων, συγγενών, κοινωνικών ομάδων), το οποίο λειτουργεί προς την κατεύθυνση της Νοητικής αποδιοργάνωσης.
